زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

ابومحمد حسن بن علی وشاء بجلی





ابومحمد حسن بن علی بن زیاد وشاء بجلی خزّاز کوفی، از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام‌ هادی (علیهم‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام‌ هادی (علیه‌السّلام) (قرن سوم هجری قمری) بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد حسن بن علی بن زیاد وشاء بجلی خزّاز کوفی، نوه دختری الیاس صیرفی بجلی و از افراد سرشناس و بنام طایفه بجلّی بود و از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام‌ هادی (علیهم‌السّلام) به شمار می‌رفت.
ابومحمد وشّاء فردی جلیل‌القدر و مورد اعتماد بود و به گفته خویش نهصد استاد را درک کرده که همگی از امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) حدیث شنیده و روایت می‌کردند.

۲ - مشایخ و راویان



ابومحمد وشّاء روایاتی را از امام رضا (علیه‌السّلام) و راویانی چون هشام بن حکم، حماد بن عثمان ناب و سالم بن مکرم نقل کرده است. محدثانی مانند یعقوب بن یزید،
[۱۴] طریحی، فخرالدین بن محمدعلی، جامع المقال، ص۷۰.
[۱۵] طریحی، فخرالدین بن محمدعلی، جامع المقال، ص۱۰۴.
[۱۶] طریحی، فخرالدین بن محمدعلی، جامع المقال، ص۱۰۷.
محمد بن عیسی عبیدی و احمد بن محمد بن عیسی نیز از وی روایت کرده‌اند.

۳ - مذهب



شیخ طوسی در کتاب الغیبه او را از جمله واقفیه ذکر کرده که وقتی معجزات حضرت رضا (علیه‌السّلام) را مشاهده کرد، دست از عقیده‌اش برداشت و به امامت امام رضا (علیه‌السّلام) و ائمه بعد از وی ایمان آورد و در زمره شیعیان امامی‌مذهب محسوب شد.

۴ - آثار



ابومحمد وشّاء دارای آثار و تالیفاتی است که از جمله آنها مسائل الرضا (علیه‌السّلام)، ثواب الحج و المناسک و نوادر است.

۵ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۳] فیض کاشانی، محمد بن محسن، نضد الایضاح، ص۹۵.


۶ - پانویس


 
۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۳۹.    
۲. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۴.    
۳. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۳۷.    
۴. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۰۴.    
۵. بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۱، ص۲۹۵.    
۶. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۱.    
۷. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۵.    
۸. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۸.    
۹. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۲۸.    
۱۰. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۱۰.    
۱۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۰.    
۱۲. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۲۷۱.    
۱۳. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۳۹.    
۱۴. طریحی، فخرالدین بن محمدعلی، جامع المقال، ص۷۰.
۱۵. طریحی، فخرالدین بن محمدعلی، جامع المقال، ص۱۰۴.
۱۶. طریحی، فخرالدین بن محمدعلی، جامع المقال، ص۱۰۷.
۱۷. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۹۰.    
۱۸. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۳۸.    
۱۹. طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۷۱.    
۲۰. عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۳۵.    
۲۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۰.    
۲۲. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۴۸.    
۲۳. فیض کاشانی، محمد بن محسن، نضد الایضاح، ص۹۵.
۲۴. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۷۱.    


۷ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۶۹، برگرفته از مقاله «ابومحمد حسن بن علی وشاء بجلی خزّاز کوفی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.